Wzywanie pomocy w górach

Jeśli mamy przy sobie telefon komórkowy z naładowaną baterią a w miejscu zdarzenia jest zasięg wybieramy jeden z wcześniej wpisanych numerów ratunkowych:

- GOPR: 601 100 300 lub 985
- międzynarodowy numer alarmowy 112

Przebieg rozmowy z dyspozytorem jest niezwykle istotny. Mimo stresu postaraj się zachować spokój i podawaj tylko niezbędne informacje. Powiedz:

- co się stało i czy nadal istnieje zagrożenie
- gdzie miało miejsce zdarzenie
- ilu jest rannych, poszkodowanych
- do jakiego uszkodzenia doszło
- kto wzywa pomoc (podaj swoje imię i nazwisko oraz nr telefonu),


Nigdy nie odkładaj pierwszy słuchawki! Rozmowę zawsze kończy przyjmujący zgłoszenie ratownik.


Jeśli zasięg jest za słaby, wyślij SMS. Jeśli i to nie zadziała wykorzystujemy spakowane akcesoria: latarkę bądź gwizdek i postępujemy zgodnie z zasadami międzynarodowego systemu. Polega ona na wydaniu sygnału świetlnego lub dźwiękowego zgodnie ze schematem:

6 sygnałów na minutę, tj. co 10 sekund
1 minuta przerwy

Powtórzenie cyklu
Odpowiedź otrzymamy w schemacie 3 sygnały na minutę, tj. co 20 sekund, następnie minuta przerwy.

Kiedy pojawi się śmigłowiec ratunkowy, potwierdzamy potrzebę uzyskania pomocy, unosząc ręce do góry na kształt litery Y (YES). Negując taką potrzebę, unosimy jedną rękę, a drugą trzymamy wzdłuż tułowia, tworząc N (NO).

W telefonie komórkowym oprócz numerów alarmowych oraz numeru ICE, warto wgrać bezpłatną aplikację RATUNEK, która jest częścią oficjalnego systemu powiadamiana o zgłoszeniu wypadku. Aplikacja została zaaprobowana przez ochotnicze służy ratunkowe GOPR, TOPR, MOPR, WOPR.

Aplikacja łączy nas z numerem alarmowym służb ratowniczych, a w czasie rozmowy lub bezpośrednio po niej wysyła SMS do ratownika o naszej lokalizacji.